Getuige van huiselijk geweld

Kinderen die getuige zijn van huiselijk geweld kunnen op allerlei manieren merken dat er sprake is van geweld tussen hun ouders. Zij zien of horen conflicten of worden geconfronteerd met de gevolgen ervan, bijvoorbeeld verwondingen bij een ouder of het moeten vluchten naar een veilige plek. Het kind is niet alleen getuige van geweld in het gezin, maar ook slachtoffer. Er is dan sprake van kindermishandeling.

Als iemand seksuele handelingen tegen zijn zin heeft moeten ondergaan of heeft moeten uitvoeren spreek je over seksueel geweld. Het omvat ook grensoverschrijdend gedrag. De seksuele handelingen worden zonder toestemming, onder dwang, met (dreiging met) geweld verricht of afgedwongen in een situatie waarin het slachtoffer niet kan weigeren. Er is bijvoorbeeld sprake van ongelijkwaardigheid door verschil in leeftijd, macht, kracht en niveau. Of het wordt afgedwongen in een afhankelijkheidsrelatie met bijvoorbeeld ouders/verzorgers, docenten, trainers of hulpverleners.

Hulp nodig? Het Centrum Seksueel Geweld kan je helpen.

Kinderen
Wat kan ik doen als iemand aan me heeft gezeten en het voelde niet oké? Wat is seksueel misbruik eigenlijk? Is het normaal dat ik in de war ben? Waarom voel ik me schuldig? Allemaal vragen van kinderen die te maken hebben (gehad) met seksueel misbruik. Centrum Seksueel Geweld (CSG) heeft een serie vlogs gemaakt, klik hier om de vlogs te bekijken. 

Professional
Welke hulp hebben kinderen na seksueel misbruik nodig? En wat moet je als zorgprofessional doen als je seksueel misbruik bij een kind vermoedt? Over deze en andere vragen heeft het Centrum Seksueel Geweld (CSG) een serie van negen vlogs gemaakt. In de serie korte filmpjes op YouTube, speelt het CSG in op de informatiebehoefte van zorgprofessionals over seksueel misbruik van kinderen. Klik hier om de vlogs te bekijken.
Melding maken van seksueel misbruik, gebruik het zorgmeldingsformulier of bel 0800-2000 (gratis) 24/7.

Als opvoeders langdurig tekort schieten in bijvoorbeeld het geven van positieve aandacht aan het kind en er is onvoldoende ouderlijk gezag en structuur in de opvoeding, dan is er sprake van psychische verwaarlozing. De behoeften van het kind worden dan niet vervuld.

Van psychische of emotionele mishandeling is sprake, wanneer opvoeders met hun houding en gedrag afwijzing en vijandigheid uitstralen naar het kind. Opvoeders kunnen het kind regelmatig uitschelden, het kind herhaaldelijk laten horen dat het niet gewenst is of het kind opzettelijk bang maken. Psychische mishandeling kan ook bestaan uit nare uitspraken over het kind tegenover anderen, waar het kind zelf bij is. Het opsluiten en vastbinden van het kind valt ook onder psychische mishandeling.

Bij fysieke of lichamelijke verwaarlozing krijgt het kind niet de zorg en verzorging, waar het gezien zijn leeftijd behoefte aan en recht op heeft. Het gaat dan bijvoorbeeld om te weinig, slechte of onregelmatige voeding geven, onvoldoende bescherming geven tegen kou en het onvoldoende bieden van veilige ontwikkelingsmogelijkheden. Ook het ontzeggen van noodzakelijke medische zorg is een vorm van verwaarlozing.

Onder fysieke of lichamelijke mishandeling vallen alle vormen van fysiek geweld, zoals slaan, schoppen, bijten, knijpen, krabben, het toebrengen van brandwonden of laten vallen.